ÖLENLERİN KAYITLARINI TUTUYOR

ALAŞEHİR (İHA) - İhlas Haber Ajansı | 22.01.2018 - 17:08, Güncelleme: 22.01.2018 - 17:08
 

ÖLENLERİN KAYITLARINI TUTUYOR

Manisalı Mustafa Ersoy, 15 yaşındayken anne ve babasını kaybetmenin acısını yaşadı. O günden sonra, mahallesinde ve yakın civarlarda ölenlerin kaydını tutmaya başladı. Yaşlı adam, 70 yıldır sürdürdüğü 'ölüm kaydı tutma' alışkanlığı sayesinde, akrabasının mezarını bilmeyenlere bile rehber oluyor.
Alaşehir'in kırsal Gülpınar Mahallesi'nde tek odalı bir evde yaşayan Mustafa Ersoy, henüz 15 yaşındayken anne ve babasını kaybetmenin acısını yaşadı. O günden sonra Ersoy, mahallelerinde ölenlerin kayıtlarını tek tek tutmaya başladı. Ölenin adı, soyadı, ölüm tarihi ve saati ile gömüldüğü mezarlığı kayıt altına alan Ersoy, mahalledekilerin yol göstericisi oldu. AKRABALARININ MEZARINI BULMAK İSTEYEN BANA GELİYOR 1948 yılından bu yana mahallede ölenleri kayıt altına aldığını belirten Ersoy, şöyle dedi: "Bugüne kadar ölen 500'ün üzerindeki kişinin kaydını tuttum. Mahalleden veya mahalle dışından gelen çoğu kişi akrabalarının mezarını bulabilmek için bana gelip, danışıyor. Ben de onlara yakınının ne zaman öldüğünü söyleyip, nereye gömüldüğünü göstererek elimden geldiğince yardımcı oluyorum. Babasının mezarının nerede olduğunu bilmeyenler çıkıyor." ÖLENLERİN KAYITLARINI TUTMAYA DEVAM EDECEK Geçen 70 yıllık süreçte kayıt tuttuğu toplam 10 defteri bulunduğunu, ancak şu an elinde sadece bir defterinin kaldığını belirten Ersoy, "1982-83 yıllarında muhtarlık yaptım. Ancak, ölenlerin kayıtlarını tutma işine muhtarlıktan önce başladım. 10 defterim vardı. 2015 yılında evimde yangın çıktı. 9 defterim yandı. Ancak, hepsi hafızamda duruyor" diye konuştu. Ersoy, ilerleyen yaşına rağmen ölenlerin kayıtlarını tutmaya devam edeceğini kaydetti. “BABAMIN DEDESİNİN MEZARINI DAYIMDAN ÖĞRENDİK” Ersoy'un yeğeni İbrahim Çakan (32) ise şöyle konuştu, "Dayım, mahallemiz için çok güzel bir hizmet veriyor. Çoğu insan, dede, nine veya akrabasının mezarının yerini, ne zaman öldüğünü bilmiyor. Gelip dayıma soruyorlar. O da kayıtlarına bakarak hem ne zaman öldüğünü söylüyor, hem de mezarını gösteriyor. En azından geçmişi unutmuyoruz. Babamın dedesinin mezarının nerede olduğunu ve tarihi bilmiyorduk. Biz de dayımın sayesinde öğrendik."  
Manisalı Mustafa Ersoy, 15 yaşındayken anne ve babasını kaybetmenin acısını yaşadı. O günden sonra, mahallesinde ve yakın civarlarda ölenlerin kaydını tutmaya başladı. Yaşlı adam, 70 yıldır sürdürdüğü 'ölüm kaydı tutma' alışkanlığı sayesinde, akrabasının mezarını bilmeyenlere bile rehber oluyor.
Alaşehir'in kırsal Gülpınar Mahallesi'nde tek odalı bir evde yaşayan Mustafa Ersoy, henüz 15 yaşındayken anne ve babasını kaybetmenin acısını yaşadı. O günden sonra Ersoy, mahallelerinde ölenlerin kayıtlarını tek tek tutmaya başladı. Ölenin adı, soyadı, ölüm tarihi ve saati ile gömüldüğü mezarlığı kayıt altına alan Ersoy, mahalledekilerin yol göstericisi oldu.



AKRABALARININ MEZARINI BULMAK İSTEYEN BANA GELİYOR
1948 yılından bu yana mahallede ölenleri kayıt altına aldığını belirten Ersoy, şöyle dedi: "Bugüne kadar ölen 500'ün üzerindeki kişinin kaydını tuttum. Mahalleden veya mahalle dışından gelen çoğu kişi akrabalarının mezarını bulabilmek için bana gelip, danışıyor. Ben de onlara yakınının ne zaman öldüğünü söyleyip, nereye gömüldüğünü göstererek elimden geldiğince yardımcı oluyorum. Babasının mezarının nerede olduğunu bilmeyenler çıkıyor."



ÖLENLERİN KAYITLARINI TUTMAYA DEVAM EDECEK
Geçen 70 yıllık süreçte kayıt tuttuğu toplam 10 defteri bulunduğunu, ancak şu an elinde sadece bir defterinin kaldığını belirten Ersoy, "1982-83 yıllarında muhtarlık yaptım. Ancak, ölenlerin kayıtlarını tutma işine muhtarlıktan önce başladım. 10 defterim vardı. 2015 yılında evimde yangın çıktı. 9 defterim yandı. Ancak, hepsi hafızamda duruyor" diye konuştu. Ersoy, ilerleyen yaşına rağmen ölenlerin kayıtlarını tutmaya devam edeceğini kaydetti.

“BABAMIN DEDESİNİN MEZARINI DAYIMDAN ÖĞRENDİK”
Ersoy'un yeğeni İbrahim Çakan (32) ise şöyle konuştu, "Dayım, mahallemiz için çok güzel bir hizmet veriyor. Çoğu insan, dede, nine veya akrabasının mezarının yerini, ne zaman öldüğünü bilmiyor. Gelip dayıma soruyorlar. O da kayıtlarına bakarak hem ne zaman öldüğünü söylüyor, hem de mezarını gösteriyor. En azından geçmişi unutmuyoruz. Babamın dedesinin mezarının nerede olduğunu ve tarihi bilmiyorduk. Biz de dayımın sayesinde öğrendik."
 
Habere ifade bırak !
Habere ait etiket tanımlanmamış.
Okuyucu Yorumları (0)

Yorumunuz başarıyla alındı, inceleme ardından en kısa sürede yayına alınacaktır.

Yorum yazarak Topluluk Kuralları’nı kabul etmiş bulunuyor ve manisadenge.com sitesine yaptığınız yorumunuzla ilgili doğrudan veya dolaylı tüm sorumluluğu tek başınıza üstleniyorsunuz. Yazılan tüm yorumlardan site yönetimi hiçbir şekilde sorumlu tutulamaz.
Sitemizden en iyi şekilde faydalanabilmeniz için çerezler kullanılmaktadır, sitemizi kullanarak çerezleri kabul etmiş saylırsınız.