O TAM ANLAMIYLA BİR HAYIRSEVER

Ulu Çınarlar’daki bu haftaki konuğumuz özellikle yaptığı hayır işleriyle yakından tanıdığımız Burhan Kurtoğlu. Meslek hayatına tuhafiyecilikle başlayıp plastik sanayisinde bir marka haline gelen Kurtoğlu’nun hayırseverliğinin yanı sıra eğitimini almamasına rağmen iyi bir ressam, tescilli bir ‘Örnek Aile’ olduğunu biliyor muydunuz?

 Burhan Kurtoğlu’yla Yarhasanlar Mahallesi’ndeki bürosunda bir araya geldik. Her sorumuza içtenlikte cevap veren hayırsever işadamına bir kez daha teşekkür ediyoruz. 21.12.1937 doğumlu olan Kurtoğlu, 3 erkek kardeşin ortancası. Terzi olan babasına hafta sonları ve yaz tatilinde yardım eden Burhan Kurtoğlu, ortaokul mezunu. 75 yıla sayısız başarı öyküsü, hayır, ödül ve plaket sığdıran Kurtoğlu, deneyimlerini bizlerle paylaştı. Örnek aile Hayırsever işadamı 30 yaşına geldiğinde aile dostları onu eşi olacak İnci hanımla tanıştırıyor. 2008 yılında 81 ilde gerçekleştirilen ve Başbakan Recep Tayyip Erdoğan’dan örnek aile plaketini alan Kurtoğlu evlendiğinde eşiyle birlikte tam 27 yıl anne ve babasıyla yaşamış. İşte Kurtoğlu’nun ağzından eşiyle tanışması ve aile hayatı: “Biz, Orhan, Burhan, Turhan olmak üzere üç erkek kardeştik. Ortanca bendim elbette. Biz birbirimize çok bağlı bir aileydik. Ben evlilik hayatımın ilk 27 yılında babamlarla oturdum. Eşimle tam 46 yıl önce tanıştım. 30 yaşındaydım ve tuhafiyecilikle uğraşıyordum. Benim de eşimle tanışmam annelerimiz aracılığıyla gerçekleşiyor. Eşimin adı İnci. Aslında o bizim ev sahibimizin kızıymış. İşte hakkında da iyi kız, hanım kız, ev işlerine yatkın denildi. Ben de bir ara gizliden görmüştüm onu. Hoşuma gitti. Bir iki görüşmemiz, söz kesmemiz söz konusu oldu. Ardından nişanlık evresi derken hayatımızı birleştirdik. 45 yıldır da evliyim. Birbirimize karşı en ufak bir hatır kırma olmadı. Hep söyleriz ya “her başarılı erkeğin arkasında kadın vardır” diye bu çok önemli bir olgu” ‘Allah kimseye evlat acısı vermesin’ Mutlu bir evlilik hayatı olan Burhan Kurtoğlu’nun 2 oğlu 1 de kızı var. Ancak ‘Allah hiç kimseyi böyle bir acı göstermesin” sözleriyle de anlattığı evlat acısını yaşamış. Trafik kazasında ‘gözümün nuru’ dediği kızını 8 yıl önce kaybetmiş. Ailede kızın çok fazla olmadığını, baba-kız olarak özel bir bağları olduğunu dile getiren hayırsever işadamı, kızını kaybetmesinin hayatındaki en büyük üzüntü olduğunu dile getirdi.  ‘Çocuklarımı çok seviyorum’          Burhan Kurtoğlu çocuklarıyla olan ilişkisini ise “Benim üç çocuğum oldu; iki oğlum bir de kızım. Kızım sekiz yıl önce vefat etti. Hayatta bundan daha büyük bir acı olamaz. Bir evlat acısı hiçbir maddi mal kaygının yarattığı acıyla kıyaslanamaz. Ama Allah büyük; bana onun yerine üç kız torun verdi. O boşluğu dolduruyor. Bizim sülalede pek kız yoktur. Şimdi kızlar gelmeye başladı. Kızlar uğur ve bereket getirir derim ben. Çocuklarımı çok seviyorum. Şuan birisi 45 diğeri 43 yaşlarındalar. Çocuklarımı hala küçük bir çocuk olarak görüyorum. Her şeyimi verebilirim onlara. Onlar da her şeylerini bana danışırlar. Beni sayar ve severler. Aramızda güçlü bir bağ var” sözleriyle aktarıyor.  ‘O kadar özel ve güzel bir sevgi ki…’ Torunlarıyla oldukça iyi ilişkileri olan dede Kurtoğlu onlara özel vakit ayırıyor. “Torunlarım benim her şeyim” diyen hayırsever işadamı torun sevgisi için ise şunları söylüyor: “İnsan yaşlandıkça daha hassas bir hale geliyor. Kıyamaz ve daha duyarlı oluyor. İşte gençken o çocukları yetiştirme, büyütme çabasıyla sevgiyi yaşayamıyorsun. Ama yaşlanınca, yapacak bir iş de kalmayınca, o sevgiyi torunlarına yönlendiriyorsun. Bir yere giderken onun o yumuşacık elini tutup çarşıda gezmek inanın muhteşem, tarif edilemez bir duygu. O kadar özel ve güzel bir sevgi ki. Benim her Pazar saat 10’da sevdiğim kovboy filmleri var . Torunum olunca yanımda, istiyor çizgi film izlesin ben de önceliğimi ona veriyorum”          SİYASET 75 yıllık yaşamımda siyasetle hiç uğraşmadım Ama zaman zaman ülkenin geldiği durumu gördüğümde ‘siyasete girmeli miydim?’ acaba diyorum İŞ HAYATI İş hayatım 1950 yılında tuhafiyecilikle başladı. Daha sonra 1972 yılında Almanya’da fuarı ziyaret ederek orada devasa makineler gördük. Türkiye’ye döndüğümüzde çiftçilere kolaylık sağlayan bu makineleri yaptık. Bu işi 7 yıl yaptıktan sonra 4 tane plastik makinesi yaptık. Onu işi de bir süre yürüttük. 1979 yılında sanayi de bir yer satın alarak makinelerimizi oraya yerleştirdik. Son 10 yıldır işlerimi oğullarıma devrettim. İşleri onlar yürütüyor ben de kendimi hayır ve dernek işlerine verdim YEMEK Yemek hiç seçmem. Eşim kendisi ne isterse onu yapar Öğlenleri yemek yemem. Pek etçil sayılmam. Hiç sevmediğim ise işkembe çorbası ve kokoreç SAĞLIK İlerleyen yaşıma rağmen çok büyük bir rahatsızlığım yok Yediklerime içtiklerime dikkat ederim Hayatımda hiç sigara içmedim. İçilen yerde bulunmadım İçkiden hep uzak durdum Düzenli bir yaşamım var SPOR Spor yapmayı seviyorum Sıkı bir Fenerbahçeliyim Zamanında çok spor yaptım Şimdi de evimde bir koşu bandım var. Düzenli yürüyüşler yapıyorum. HOBİ Hobilerime zaman yetiştiremiyorum diyebilirim          Spor yapmayı kitap okumayı çok seviyorum Yağlı boya ve karakalem resim çalışmaları yapıyorum. Eserlerimi biraz daha arttırıp derneğimize katkı sağlamak amacıyla satışa sunmayı hedefliyorum. Bir de toprakla bağ bahçe işleriyle uğraşmaktan büyük haz alıyorum. SEVMEDİĞİ DAVRANIŞLAR Her insan gibi ben de bana yalan söylenmesinden hoşlanmam Büyüklük gösterileri de beni çok rahatsız eder Irkçılığa ve yanlı söylemlere de her zaman karşı oldum          DERNEK ÇALIŞMALARI VE HAYIR İŞLERİ 9 dernekte üye ve yöneticiyim. Dernekçiliği seviyorum diyebilirim. Manisa Ticaret ve Sanayi Odası’nda 12 yıl üyeliğim 6 yıl da meclis başkanlığım oldu Özel Huzurevi Vakfı yönetimindeyim Diyanet Eğitim Vakfı yönetimindeyim Sosyal Dayanışma Vakfı’nda 5 yıl çalıştım Hafızlar ve Mevlidhanlar Derneği üyesiyim Emniyet Spor Kulübü ikinci başkanıyım Benim en önem verdiğim ve kurucusu olduğum Gönülden Gönüle Derneği’nde yoksullara ihtiyaç sahiplerine yardım etmenin mutluluğunu yaşıyoruz. İnsanlara yardım etmek beni ayrıca mutlu ediyor. PİŞMANLIKLAR Hayatımda çok fazla keşke dediğim ya da pişman olduğum durumlar yok Pişman olduğum tek nokta 2008 krizi öncesinde yaşananlar. Krizden büyük darbe aldık. Makinelerimiz çok pahalı olduğu için bankalardan destek almıştık.