Bu deprem bana çok şey öğretti. Bazı düşünce tarzlarımdan utandırdı. Ama en güzel olan bir tarafı da var (kendi adıma kişisel olarak söylüyorum yoksa bu durumun güzel hiçbir yanı yok) insan değerini bir kez daha fark ettirdi. Deprem olduğu günden bu yana tüm halk olarak elimizden geleni yapmaya gayret ediyoruz. Maddi manevi yardımların ardı arkası kesilmiyor.  DÜNYA TEK YÜREK OLDU Bana şu 11 günde ne öğrendin derseniz? Bir gecede bir an da Kürt, Türk, Suriyeli diye bir şey ortada kalmadı sadece en başta belki de olması gerektiği gibi CAN denildi. Dost düşman ülke kavramı kalktı ve dünya tek yürek oldu. Bu paha biçilemez bir mutluluk. Tabi acımıza olan yardıma değil de, başka konulardaki desteğe sevinebilme ihtimalimiz olsaydı daha farklı olurdu. YARDIMI DOKUNMAYAN İNSANLARDA OLDU 11 günde herkes tek yürek oldu sayısız tırlarla eşya gönderildi. İnsanlık nedir? İnsan olmak nedir? Bir kez daha gördük. Tabi bu süreçte yağmacı adı altında terbiyesizlerle de karşılaşıldı. İnsanları suiistimal etmek isteyenler de oldu. Tek bir yardımı dokunmayan insanlarda oldu. Destek adı altında kaza yerinde olduklarını sırf sözde “duyarlıyım” cümlesini göstermek için story atan kişileri de gördük. Ama genel mana da köstektense destek daha fazlaydı. Yardım etmek için giderek yığılma yapmaya gerek yok aslında.  TÜM HALK DESTEKÇİMDİ 27 yaşında maddi geliri olmayan bir genç olarak ben, sadece sosyal medya aracılığı ile 13 ailenin ev bulmasına, evlerine yerleşmeleri için araç bulmalarına, maddi olarak damlaya damlaya göl olur diyerek tam sayı vermek istemiyorum ama neredeyse bir araba parası toplanmasına yardımcı oldum. Topladım, yaptım değil. Çünkü tüm halk destekçimdi. Yardım istedim ve asla yardımıma duyarsız kalınmadı. Bunları Manisa’dan 27 yaşında maddi geliri olmayan ben yapılmasına vesile olabildiysem, imkânları olan kişiler neler yapabilir siz düşünün.  KALAN SUYU DÖKMEYE UTANDIK Yemek yemeye, soğuk demeye, bardakta yarım kalan suyu dökmeye utandık. Biz utandık biz üzüldük biz kahrolduk. Peki bazıları ne yaptı? Allahu alem. Şunu söylemeden geçemeyeceğim bu süreçte 23 yaşında dünyalar tatlısı bir genç ile tanıştım kardeşim, arkadaşım oldu. İsmi Melike. Kalbi öyle pamuklarla sarılı öyle duyarlı bir insan ki, üniversite kitaplarını satarak kazazede olan arkadaşına ve ailesine yardım etmek için gecesini gündüzüne kattı. Daha nice birçok insana ulaştı.  GÖZLERİNİZ DOLAR KALBİNİZ ERİR Tüm dünyanın duasını alan güzel kalpli bir gönüllü. Yardım ederken ve yardım isterken ki sesini bir duysanız aradaki farkı bir görseniz gözleriniz dolar kalbiniz erir. Melike’nin sesi titrerse yardım istiyordur. Ama gülümsemekten ağzını kapatamadığını hissederseniz o zaman da bilin ki yardım edebilmiş ve sevinçten havalara uçuyordur. Velhasıl bir kişiye yardım etmek isterseniz, bin yerden destek gelir. Bin kişiye zulmetmek isterseniz bir kişi hakkınızdan gelir. *** Acziyetin, hüznün, yaralı bir mutluluğun en kısa zaman da son bulduğu ve bir daha yaşanmadığı güneşli günlerde görüşmek üzere vesselam.