Bugün, 18 Haziran 2025 Çarşamba, Bugün Şair Orhan Babayiğit’le senin için yazdığımız şiirleri okuyacağız Etv’de yapmakta olduğum ANLATIYORUM programında. *** İnsanlar ölür, Bazıları ölümsüz olur. Yüreğimizin tam ortasında yaşarlar. Sen de öylesin, Sevgili Başkanım, Yalnızca bir başkan değildin Bir halkın kalbine taht kurmuş, Hayırlı bir evlattın. Buyurgan olmadın hiçbir zaman, Yukarıdan bakmadın. Yanımızdaydın her zaman Manisa’nın yıldızlarla buluşan çocuğu Ferdi Zeyrek… Ölüm sana hiç yakışmadı Yaşanacak güzel günlerimiz geride kaldı Bir söyleşinle ısındık, Bir selamınla dirildik Sen gittin ama Biz burada, Öksüz kaldık. Gülüşün gözlerimizin önün İçten samimiyet dolu gülüşün Adını da, anılarını da, Yüreğimizde yaşatacağız. Sevgin çocuklarımızın yüreğinde yeşerecek Bu şehrin her sokağında Yürüdüğün kaldırımlar, Koruduğun ağaçlar, Uğruna direndiğin parklar Hepsi senin adını söylüyorlar sanki… Ferdi Zeyrek… Ferdi Zeyrek… Ben seni çocukluğunu siliyoruz Yüzünde hep bir merak, Kalbinde ışık… Geleceği kurguluyor Umutları büyütüyordun Çok zor Gidenin ardından yazmak… Hele giden, Ferdi Zeyrek’se… Sözcükler yetmiyor anlatmaya, Ne desek eksik… Ne yazsak yarım kalıyor… Senin hayatın bir destandı Başkanım. Mahalle çocuğuydun önce, Sonra mimar oldun, Sonra halkın sesi… Daha çocukken yüreğinde Bir kentin planları vardı. Sen büyürken Manisa da seninle büyüdü. Mimar oldun. Mimarların sesi oldun “Ulupark’ıma dokunma” dedin, “Beyaz Fil yıkılmasın” diye direndin. Çünkü sen değerleri koruyordun. Siyasete adım attığında Hedefin unvan değildi, Hizmetti. Senin için siyaset, Kente kentliye hizmetin yoluydu. Adaletin, emeğin, halkın izinde yürüdün. 31 Mart 2024… Manisa’ya başkanı oldun. Bu şehir seni sen sorunları omuzladın İnsanlar sana inandı sana güvendi. Seninle birlikte hayal kurdu. Olmadı Başkanım… Daha yeni başlamıştık… Tarım diyecektik, turizm diyecektik, Kooperatifler kuracaktık. Manisa’da önderliğinde Bir destan yazacaktık. Şimdi, gittiğin yerde Biliyoruz yıldızlar yoldaşın. Biz burada, Her bakışta seni görüyoruz artık. Anılarımız bir kitap gibi, Her sayfasında sen varsın. Belki yazacağız… Belkisi yok yazacağız elbet Ama hep gülen yüzünle Sevgi dolu yüreğinle anlatacağız seni. Seni, kardeşi gibi seven Özgür Özel yıkayıp kefenledi. Seni Özgür Özel toprağa verdi Yaşlı gözlerle Bu, kardeşe düşen ağır Anca kardeşe düşen bir görevdi. Ama bil ki, Yalnız o değil… Seni tüm Manisa çok sevdi. Tüm Türkiye uğurladı seni gözyaşlarıyla. Şimdi ışıklar içinde kal Ferdi Başkanım… Manisa’nın yüreğinden hiç silinmeyeceksin. Adın, Anın, İzlerin Ve gülen gözlerin Bu güzel kente Manisa’da Güzel insanların yüreğinde Sonsuza dek yaşayacaktır bilesin.